Szyfr Cezara - idea i zastosowanie
Szyfr Cezara - rys historyczny
Szyfr Cezara jest w zasadzie najstarszym sposobem szyfrowania informacji. Autorstwo tego szyfru przypisuje się Juliuszowi Cezarowi, mimo że podejrzewa się, że to nie on był jego wynalazcą. Juliusz Cezar za pomocą tego szyfru pisał listy do Cycerona. Mimo, że szyfr ten jest bardzo prostym szyfrem (przez co dość łatwo go odszyfrować), to był on stosowany jeszcze w 1915 roku w armii rosyjskiej, bowiem był to jedyny szyfr, który sztab rosyjski był w stanie pojąć.
Opis idei szyfru Cezara
Oryginalny szyfr Cezara umożliwiał szyfrowanie jedynie liter alfabetu podstawowego, z przesunięciem o 3. My jednak założymy, że możemy szyfrować nie tylko litery, ale również wszystkie pozostałe znaki kodu ASCII, dzięki czemu będziemy mogli zastosować szyfr do dowolnych danych.
Sama idea szyfru jest bardzo prosta. Jeśli udało Ci się przeczytać
artykuł Kryptografia - wymysł czy konieczność
, to wiesz już, że każdy znak jest reprezentowany przez odpowiednią
liczbę w kodzie ASCII. Ideą szyfru Cezara jest dodanie do każdego znaku
szyfrowanego tekstu pewnej wartości liczbowej, co zmodyfikuje jego wartość w
kodzie ASCII przez co "niemożliwe" będzie jego odczytanie.
Przykład zastosowania szyfru Cezara
Załóżmy, że mamy do zaszyfrowania słowo SZYFROWANIE. Przede wszystkim musimy ustalić jaką wartość postanowimy dodać do każdego znaku naszego słowa. Powiedzmy, że wybieramy wartość 3 (tak jak w oryginalnym szyfrze Cezara).
Zatem do każdej litery w naszym słowie SZYFROWANIE dodamy wartość 3. Aby to zrobić musimy wiedzieć, jakie są wartości każdej litery naszego słowa w kodzie ASCII (na szczęście w przykładowym programie nie musimy tego ręcznie podawać).
Poniżej przedstawiam sposób powstawania zaszyfrowanego słowa dla przesunięcia o wartości 3 i słowa SZYFROWANIE:
